در اینجا چند شاخص بزرگ وجود دارد که نشان می دهد فرزند شما ممکن است یکی از سه ارائه ADHD را داشته باشد -  در درجه اول بیش فعال / تکانشی ،  در درجه اول بی توجه  و  ترکیبی است  که به این معنی است که شما ویژگی های هر دو ارائه دیگر را دارید.

1 آستانه کسالت پایین

آیا کودک نوپای شما همیشه بی حوصله است؟ آیا آنها مدام به دنبال کار دیگری برای انجام دادن هستند؟ آیا آنها برای انجام یک بازی، انجام یک پروژه یا تماشای یک برنامه تلویزیونی بدون خارش پا و تمایل به رفتن به کار بعدی تلاش می کنند؟ این نشانه واضحی است از اینکه یک مغز ADHD تحت تحریک نیاز به انجام کاری هیجان انگیزتر دارد.

2 تقلا برای تمرکز و تمرکز

اگر معلمان مهدکودک و گروه بازی متوجه شده اند که کودک شما در تلاش است تا تمرکز خود را حفظ کند، بیشتر جستجو کنید. ممکن است حوصله آنها سر برود، یا می تواند نشانه اولیه ADHD یا ناتوانی یادگیری مرتبط با آن باشد، مانند نارساخوانی، نارساخوانی یا دیس گرافی.

3 همیشه فکر می کنند که آنها بهتر می دانند و همه چیز را به روش خودشان می خواهند

اگر کودکی دارید که این رفتار را نشان می‌دهد، پس عمیق‌تر شوید زیرا ممکن است ADHD را پنهان کند.

مغزهای ADHD به گونه‌ای طراحی شده‌اند که فکر می‌کنند از سنین پایین بهتر می‌دانند. من به معنای واقعی کلمه بچه های سه ساله را دیده ام که دقیقاً به والدین خود می گویند که چرا آنها بهتر می دانند و چیزها را به روش خودشان می خواهند! در دوران بلوغ به شدت افزایش می یابد، اما یک روش فکری مادام العمر برای مغز ADHD است.

4  تکانشگری و اجبار

اجبار نیز به شدت با ADHD مرتبط است. به زبان ساده، وقتی مغز ADHD چیزی را که دوست دارد می‌چشد، نمی‌تواند خود را تنظیم کند تا متوقف شود. بنابراین، اگر کودکی دارید که به جای داشتن یک تکه کیک، کل کیک را می خورد و سپس به شدت مریض می شود یا یک بسته چیپس را باز می کند و هر دوازده بسته را می خورد، اینها نشانه های واضحی از یک مغز اجباری است که اجازه نمی دهد کودک می داند چه زمانی به اندازه کافی غذا خورده است.

5 بی نظمی عاطفی

تنها در سال‌های اخیر است که پزشکان ارشد ADHD متوجه شده‌اند که بزرگ‌ترین تأثیر ADHD بر یک فرد، بیش فعالی، تکانشگری، بی‌توجهی یا حواس‌پرتی نیست. این در واقع اختلال در نظم عاطفی است. این به این دلیل است که بخشی از مغز که احساسات را تنظیم می کند به سادگی در مغز ADHD کار نمی کند. این می تواند به روش های متعددی آشکار شود. ممکن است به این معنی باشد که یک کودک ADHD بیش از حد احساساتی است، برای کوچکترین چیزی گریه می کند و می تواند در عرض یک ساعت تغییرات خلقی چشمگیری داشته باشد.

همچنین ممکن است به این معنا باشد که کودک نمی‌تواند خشم و ناامیدی را کنترل کند، بنابراین بیش از عصبانیت‌های معمول کودک نوپا دچار فروپاشی یا لگد، مشت یا فریاد می‌شود .

6 همیشه نیاز به دانستن دلیل آن دارم

این یک ویژگی کمتر شناخته شده ADHD است، اما اگر کودکی دارید که دائماً می پرسد "چرا؟" سوال، بیش از حد معمول برای یک کودک در این سن، این یکی دیگر از شاخص های بزرگ ADHD است.

مغزهای ADHD کنجکاو هستند و دائماً اطلاعات هیجان انگیز و محرک را جستجو می کنند. یک نکته جالب در اینجا این است که به محض اینکه یک مغز ADHD بفهمد چرا چیزی ضروری است، فوراً انگیزه ای برای عمل پیدا می کند.